Tafel Natuurkunde

Kees Storm, voorzitter

Kees Storm is hoogleraar aan de faculteit Technische Natuurkunde, en het Instituut voor Complexe Moleculaire Systemen, van de Technische Universiteit Eindhoven. Storm studeerde en promoveerde aan het Instituut-Lorentz voor Theoretische Natuurkunde van de Universiteit Leiden, en kwam na postdocs in de VS en Frankrijk terug naar Nederland waar hij in 2007 UD werd aan de TU/e. In 2015 werd hij daar UHD en was hij gasthoogleraar op Harvard; in 2017 werd hij benoemd tot voltijds hoogleraar in Eindhoven. Daar leidt hij een onderzoeksgroep die naast Storm uit 5 andere stafleden bestaat. De onderzoeksgroep houdt zich bezig met fysische theorie, simulatie en experimenten aan zachte- en biologische materialen, en probeert de relatie tussen structuur, dynamica, mechanische eigenschappen en zelfassemblage van (bio)polymeren, eiwitten, en colloïdale systemen te begrijpen en in innovatieve toepassingen te benutten.

Hans Geerlings

Hans Geerlings studeerde experimentele natuurkunde in Amsterdam, waar hij in 1987 promoveerde. In dat jaar verhuisde hij naar Shell, waar hij werkte aan onderzoek naar een aantal onderwerpen, waaronder synthesegasopwekking en -conversie, waterstofopslag en CO2-afvang en -vastlegging. . In 2007 werd hij aangesteld als deeltijdhoogleraar chemische technologie aan de Technische Universiteit Delft. Zijn huidige onderzoeksinteresses omvatten fundamentele en technische aspecten van de synthese van zonnebrandstof.

Sijbrand de Jong

Sijbrand de Jong is deskundig op het gebied van elementairedeeltjesfysica en astrodeeltjesfysica. Hij deed en doet experimenten bij de hoogste energieën in grote versnellerlaboratoria zoals CERN (Genève, Zwitserland), Fermilab (Chicago, VS) en bij kosmische stralingsexperimenten zoals het Pierre Auger Observatorium bij Malargüe in Argentinië.
Hij concentreerde zich in het verleden met name op het Higgs-mechanisme dat massa geeft aan deeltjes en zocht naar het Higgs-boson, dat een cruciale rol speelt in het begrip van de deeltjesfysica en dat in 2012 bij de LHC op CERN is gevonden.
Op dit moment is hij vooral geïnteresseerd in de herkomst, samenstelling en het gedrag van de deeltjes met de allerhoogste energie in het heelal. Hij geïnteresseerd in de samenhang tussen deeltjesfysica en kosmologie.

Gijsje Koenderink

Gijsje Koenderink (1974) is  hoogleraar Bionanoscience op de TU Delft en sinds 2010 bijzonder hoogleraar aan de Vrije Universiteit Amsterdam. Ze is opgeleid als Marie Curie postdoctoraal onderzoeker aan de Vrije Universiteit Amsterdam (2003-2004) en Harvard University (2004-2006). In 2006 richtte ze de Biological Soft Matter-groep op bij het FOM-instituut AMOLF, waar ze ook leiding gaf aan de groep Living Matter (2014-2019). De groep van Koenderink richt zich op kwantitatieve experimentele studies naar de materiaaleigenschappen van cellen en weefsels. Ze combineert bottom-up synthetische biologiebenaderingen met multischalige fysische karakterisering van krachtspectroscopie met één molecuul tot reometrie. Haar groep werkt nauw samen met biologische en biomedische groepen om de rol van cel- en weefselmechanica bij ziekte en weefselregeneratie aan te pakken.

Bert Koopmans

Bert Koopmans (1963) is afgestudeerd en gepromoveerd aan de Rijksuniversiteit Groningen. Na een kort verblijf als postdoc aan de Radboud Universiteit Nijmegen, werkte hij drie jaar als Humboldt Fellow aan het Max-Planck Instituut voor Solid State Physics in Stuttgart. In 1997 trad hij toe tot de Technische Universiteit Eindhoven, waar hij sinds 2003 leiding geeft aan de Group Physics of Nanostructures. Zijn huidige onderzoeksinteresses omvatten spintronica, nanomagnetisme en ultrasnelle magnetisatiedynamica. Hij neemt deel aan het NWO Zwaartekrachtprogramma over geïntegreerde nanofotonica, initieert onderzoek naar hybride spintronisch-fotonische apparaten, en is bestuurslid van NanoLabNL.

Christiane de Morais Smith

In 2004 werd Christiane de Morais Smith aangesteld als een van de eerste vrouwelijke hoogleraren in de theoretische natuurkunde in Nederland. Het onderzoek dat in haar groep wordt gedaan, omvat voornamelijk analytische technieken, zoals veldtheorie, renormalisatiegroep, Chern-Simons-theorie, bosonisatie, etc. De nadruk van haar onderzoek ligt op de verbanden tussen verschillende fysische systemen, en hoe de kennis van één systeem kan worden gebruikt om een meer complexe te begrijpen.

Britta Redlich

Britta Redlich is de directeur van het FELIX Laboratorium aan de Radboud Universiteit in Nijmegen en leidt een onderzoeksgroep op het gebied van infrarood- en THz-spectroscopie met behulp van de FELIX vrije-elektronenlasers. Ze behaalde haar doctoraat op studies naar de adsorptie van kleine moleculen op isolerende oppervlakken met behulp van infraroodspectroscopie aan de Universiteit van Hannover (Duitsland) en bekleedde een postdoctorale positie aan de Universiteit van Münster (Duitsland). Ze is lid van een aantal internationale consortia van op versnellers gebaseerde lichtbronnen en laser, waaronder LEAPS, LaserLab Europe en FELs of Europe.

Caspar van der Wal

Caspar van der Wal promoveerde in 2001 bij Prof. Hans Mooij aan de TU Delft op onderzoek naar kwantumcoherente dynamica van supergeleidende circuits. Momenteel is hij hoogleraar Physics of Quantum Devices aan het Zernike Institute for Advanced Materials in Groningen. Zijn onderzoek richt zich op het verkennen van spintronische en kwantuminformatiefunctionaliteiten met elektronenspins en nucleaire spins in halfgeleiderapparaten, met behulp van kwantumoptische methoden en elektronentransportmethoden. Sinds 2016 is hij wetenschappelijk directeur van het Zernike Institute for Advanced Materials.