Prof. dr. P. (Peter) Hagoort

Prof. dr. P. (Peter) Hagoort, Cognitief neurowetenschapper aan het F.C. Donders Centre for Cognitive Neuroimaging en de Radboud Universiteit Nijmegen. Hij toonde aan dat hersenen waarin het taalverwerkende gebied is beschadigd, via andere routes alsnog taal kunnen begrijpen. Bovendien leidde hij het F.C Dondersinstituut binnen vijf jaar naar wereldfaam.

Hagoort, Peter - 2005.jpg
Prof. dr. P. (Peter) Hagoort Cognitieve neurowetenschappen, F.C. Donderscentrum en Radboud Universiteit Nijmegen, Spinozalaureaat 2005 (credits: NWO/Arie Wapenaar)

Peter Hagoort (1954) is directeur van het F.C. Donders Centre for Cognitive Neuroimaging en hoogleraar Cognitieve Neurowetenschap, in het bijzonder gerelateerd aan neuroimaging aan de Radboud Universiteit Nijmegen.

Professor Hagoort ontvangt de NWO-Spinozapremie onder andere voor zijn onderzoek naar het menselijk taalvermogen en de manier waarop hij het F.C. Dondersinstituut binnen vijf jaar naar wereldfaam heeft geleid.

Peter Hagoort (Oudewater, 19 januari 1954) studeerde psychologie en biologie aan de Universiteit van Utrecht en Experimentele Psychologie aan de Radboud Universiteit Nijmegen, waar hij in 1990 ook promoveerde. In datzelfde jaar werd hij aangesteld als projectleider van een groot onderzoeksproject aan het Max Planck Instituut voor Psycholinguïstiek in Nijmegen, een functie die hij tot 2003 vervulde. Hij leidt een omvangrijke onderzoeksgroep op het gebied van de neurocognitie van taal. In januari 1999 werd hij hoogleraar bij het Nijmeegs Instituut voor Cognitie en Informatie (NICI) van de Radboud Universiteit Nijmegen. Tevens is Hagoort oprichter en directeur van het F.C. Donders Centre for Cognitive Neuroimaging. In 2003 kende de KNAW hem de dr. Hendrik Muller Prijs voor Gedrags- en Maatschappijwetenschappen toe.

Peter Hagoort richt zich op de neurobiologische fundamenten van het menselijk taalvermogen. Hij onderzocht onder andere taalstoornissen bij patiënten met een hersenbeschadiging. Hagoort toonde aan dat beschadigde hersenen andere routes vinden om taalbegrip alsnog mogelijk te maken.

Een andere tak van zijn onderzoek richt zich op de hersenactiviteit tijdens het spreken. Onder leiding van Hagoort bedachten onderzoekers een methode die zichtbaar maakt op welk moment de hersenen informatie over een woord ophalen. Zo lieten ze zien dat mensen tijdens het spreken ongeveer 40 milliseconden eerder de grammaticale gegevens van een zelfstandig naamwoord weten dan de eerste klank van het woord. Pas 120 milliseconden hierna hebben ze de complete klank van het woord opgebouwd om het uit te spreken. Deze nieuwe manier om aan het spraakproces te meten, leidde tot een serie inmiddels klassieke publicaties, onder meer in Science. Peter Hagoort publiceerde sinds zijn promotie meer dan 90, meestal omvangrijke, artikelen en schreef meer dan 30 hoofdstukken in boeken. Het werk van Hagoort wordt niet alleen vaak geciteerd in toptijdschriften, maar heeft tevens een belangrijke plaats in handboeken psycholinguïstiek en cognitieve neurowetenschappen.

Hagoorts werk kenmerkt zich door creativiteit en vernieuwing, elegantie en zuiverheid. Hij heeft bij het F.C. Dondersinstituut een strategische uitgekiende menging van vakgebieden samengebracht, lopend van psycholinguïstiek tot neurobiologie. In de korte tijd van zijn bestaan heeft dit instituut onder Hagoorts leiding een wereldnaam opgebouwd.

Hagoort wordt alom beschouwd als internationaal toonaangevend onderzoeker en opinieleider in zijn vakgebied. Collega's en promovendi roemen zijn talent om complexe materie op eenvoudige wijze uit te leggen. De referenten verwachten dat Hagoort in de toekomst nieuw licht zal werpen op de neurale basis van cognitieve processen zoals die van taal en taalverwerking.