Prof. dr. G.A. (George) Sawatzky
Prof. dr. G.A. (George) Sawatzky,Vastestoffysica, Rijksuniversiteit Groningen is een onderzoeker van internationaal erkende topkwaliteit, op een groot aantal onderzoekterreinen binnen de vastestoffysica.
George Sawatzky (1942) is hoogleraar in de vastestoffysica aan de Rijksuniversiteit Groningen en wetenschappelijk directeur van de erkende onderzoekschool Materials Science Centre (MSC).
Sawatzky is een onderzoeker van internationaal erkende topkwaliteit, die een groot aantal onderzoekterreinen binnen de vastestoffysica grondig heeft geëxploreerd.
Een centraal thema in zijn werk is de invloed van elektron-elektroncorrelaties op de fysische eigenschappen van vaste stoffen. In publicaties over fotoelektron- en Auger-spectra wees hij op het quasi-atomaire karakter van sommige elektronentoestanden in overgangsmetalen en werd het bestaan van gebonden twee-gatentoestanden zowel experimenteel als theoretisch vastgesteld. Een overtuigende verklaring vond hij voor het isolerende karakter van nikkeloxide, waarbij hij tevens wees op de invloed van de hybridisatie van de metaal d-elektronen met de ligandbanen. Deze publicaties brachten een fundamentele verandering teweeg in de theorie van de elektronen-structuur van verbindingen van overgangsmetalen en waren van buitengewoon grote invloed op latere ontwikkelingen in dit vakgebied. Het praktisch belang van deze beschouwingen bleek na de ontdekking van de hoge-temperatuur-supergeleiders. De bijzondere eigenschappen van deze materialen zijn namelijk een direct gevolg van de elektron-elektroncorrelatie.
Sawatzky en medewerkers toonden met fotoelektron- en röntgen-absorptie-spectroscopie aan dat de elektrische geleiding plaatsvindt door gaten in de zuurstofband. In internationale discussies over de elektronenstructuur van hoge-temperatuur supergeleiders speelt Sawatzky een vooraanstaande rol. Ook op andere gebieden heeft zijn werk grote invloed gehad. Een voorbeeld is de toepassing van synchrotronstraling om het circulair dichroïsme te bepalen van verbindingen van overgangsmetalen. Met deze methode is het voor het eerst mogelijk het magnetisme van zeer dunne lagen op atomaire schaal te bepalen. Van recentere datum is het fullerenenonderzoek; vergelijking van optische en foto-elektrische metingen toonde aan dat ook in deze Bucky-balls de elektronencorrelatie een sleutelrol speelt.
Sawatzkys werk is van uitzonderlijke hoog niveau. Hij schreef ruim 250 artikelen in internationale toptijdschriften. Ook de impact van de publicaties van zijn onderzoekgroep is bijzonder hoog. Sawatzky is een veel gevraagd spreker op internationale congressen, lid van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen, editor van het Journal of Physics and Chemistry of Solids en heeft visiting professorships bekleed in Osaka en Parijs. In Nederland heeft hij grote invloed gehad op het beleid van het materiaalonderzoek. Als stimulerend en innoverend onderzoeker heeft Sawatzky een sterke aantrekkingskracht op jonge onderzoekers uit binnen- en buitenland. Onder zijn leiding promoveerden meer dan 25 onderzoekers. In zijn onderzoekgroep zijn zo'n 15 buitenlandse postdocs werkzaam geweest. De bezoeken van vooraanstaande buitenlandse onderzoekers leidden tot vele gezamenlijke publicaties.
Sawatzky zal het hoge niveau van zijn onderzoek nog jaren kunnen voortzetten. Toekomstplannen betreffen onderzoek naar 'orbital waves' met X-ray Raman-spectroscopie, de studie van niet-lineaire optische eigenschappen van sterk gecorreleerde systemen en de eigenschappen van 'quasi particle states' in hoge-temperatuur super-geleidende materialen. De Spinozapremie stelt de groep in staat om meer risicodragend onderzoek te entameren met mogelijk zeer grote spin-off. De onderzoekschool profiteert hiervan door onder meer meer aandacht voor multidisciplinariteit.